Majid shams baghbadorani

ببار ای برف دانه دانه خوشرنگ و زیبا بزن رنگ سپیدی روی کوه دشت و صحرا نماند رنگی از سیه روزی پلیدی بزن بر این قلم بسیار و بسیار اگر این آسمان دلها گرفتست بجایش خوشحال بنما لااقل مردم کشاورز بچه ها بسیار بسیار ببار ای برف دانه دانه خوشرنگ و زیبا . باز انگار گله ی من با خدای دیشب مستجاب شد با بانگ سحر گاهی بارش برف بیامد و فراموش گردید این حرفها روی هر بام و درخت پر ز قندیل آب و آینه ها می بینم و تعجب میکردند فوج فوج گنجشگان از بارش برف و بی هراس از غم آب !؟ و چه زیباست در این ماتم و سوز و سرما این عروس زیبای سپید پوش زمستانی به ما می‌خندد !؟ باز یادم افتاد ز رنج و درد کودکان کار سوزش برف و مکافات حیات در اینجا و چه سخت است بلرزد عرش خدا با کودکی در میان برف و هیاهوی زمان و من خوش باور منحنی ها را دوباره یک کلاه کرده بودم بر سرم پای بخاری اینجا !؟ و چه سخت است بلرزد این کودک کار !؟ داشت کم کم یادمان میرفت که زمستان با برف است !؟ امروز برف آمد لااقل نسل جدید خاطره هایی با برف داشته باشند . در این زمانه مشتی دانه برای پرندگان آزاد بپاشید که صدای آنها با سردی زمستان خاموش نشود !؟ آدم برفی ساختن و سرسره بازی و برف بازی باز به بازی‌های بچه ها در کنار گیم نت و سر بردن در گوشی‌ها اضافه شد اگر بازی آن را نساخته باشند قدری آمدن در فضای باز لذت بخش است . چه برف بیاید یا نیاید و چه روز روشن و گرم باشد یا تیره و سرد میدانم که هرگز نام و یادت در دل ما فراموش نخواهد شد ای جانباخته ی پاک وطن و آزادی ...

صدای پای آب میاد شر شر بارون میاد ، گرما اگر زیاد بود تابستون گرد و خاکش فراون ، جاش اومده زمستون پر آب ، برکت فراون ، همش میاد مداوم این بارون برف و تگر ، جوبها ز آب پر شده رودخونه ها هم سرازیر ، تو کوچه ها سیل میاد با شدت فراون ، نودونا بیقرارن گرگا سگا فراری ، برق آسمون زیاده سر و صدا رعد و برق ، ابرها سیاه و پرپشت رنگشونم ذغالی ، بیرون پر از بارونه لرزش صدا آسمون ، فکر کنم این بارونه پشت سر هم باشه ، قطعی تو کارش نباشه ، قیلونی هم چاق نکنه ، مدام همش بباره پشت سر هم باشه ، بشوره اون دنیا را غمها و این سیاهی ، پاک کند کوچه ها را از جمله این خاکها را ، شالام بیاد تا صبح زود دنیا بشه گلستون ، زمین بشه سبزه زار پرگل ز باغ و کوهسار ، چشمه ها باز زنده شند ، گلها ز خواب بیدار شند ، مرغا آواز خونند نغمه ی شادی خونند ، شاید خدا چه دیدی منجی ز غیب هم درآد ، جهان عدالت گیره دیوها فراری بشند ، خدا دوباره بیاد تاریکی هم فراری ، نور جلال ایزد پر کند این دنیا را ، شادی شور و سبزی عشق و امید سرمستی ، زندگی و آرامش لبخند عشق آزادی ... ، عجب حالی بوده است ی اندک چرت و خوابی ، صدای پای آب میاد شرشر بارون میاد...

مژده ای دل که دگر فصل بهار باز آمد ، بلبل و قمری و مرغان هوا شاد و طربخوان ، بیقرار گل و سبزه به چمن باز آمد ، شد تمام ، سردی فصل و وزش باد خزان ، روح و ریحان و شمیم سحری ، کرم و بخشش ولطف ازلی باز آمد ، این همه هجر کشید و رخ به تن کرد سیه این گل ما ، عاقبت رخت بکند از تن خود و بپا کرد زیبا ، پوششی از گل سرخ و سپید خوش سیما، برکشید بر سر هر کوه و دمن ، کم کمک با قدم آب و گل و باغ و بهار ، طوطیان رقص کنان بر سر هر شاخه ی گل ، به تماشای غزل نغمه ی این جشن بهار باز آمد ، قاصدکها ببردند خبر خوب بهار دوردست‌ها ، پس شنیدند مرغان و پرستوی مهاجر هر جا ، به تماشای گل و مرغ چمن بازآمد ، راه ما باز شده باز به زیارت سبزه و گل ، مردمان دست فشان به عروسی بهار ، زوزه ی گرگ و هیاهوی زمستانی سرد ، رفت جایش نوازشگری باد بهار بازآمد ، این بهار هست در هنگامه ی آغاز سده ، رویش فکر جدید و سرآمدی روح و روان ، شد تمام خبر مرگ گل و رنگ سیاهی بسیار ، شادی و آرامش و بزم امید ،  شور و شیدایی ما ، مژده ی دیدار عزیز و رخ یار باز آمد ، بنشین تو کنون اینجا در گوشه ای و باز کن پنجره را ، جمله ریحان و گل و جان و صفا به چمن باز آمد ..

بوی گل می آید و طرف چمن ، بانگ مرغ و بلبل آید در هر کوی و دمن ، جوشش آب ، آبریزان ، چشمه های بیشمار ، هر طرف بینی بباشد پر زلال و پرروان ، کم کمک رفته ز ما سرما و سردی بیشمار ، روح و جان لبریز گشته بار دیگر از صفای این بهار ، صبر کن انگار صدای ساز و شادی بر قرار و برهواست ، در کنار باغ نوروز کوچه باغ و ساحل  زاینده رود در شهرمان ، باغبادران ، دیدمش امروز عروس زیبای بهاری را هر طرف ، با هزاران عشوه و صد ناز و راز ، دست گل پر گشته بود بر شانه ها و بر هر لباس ، چتر گل پرپوش بر رخسار و روی گلعذار ، پوششی روشن سپید و سرخ ز گلهای بهار ، بر نگار رویشان آویز بود شاخه های پر زگل ، در به باغ و در بر هر بوستان برقرار ، جملگی ، شادی و جشن بیشمار ، انجمن مرغان باغ و بلبلان شادمان ، مانده بودند پر ز داغ گل و سوز روزگار  ، سال مرگ و سال محنت ، گاه رفتن در کنار گور رفتگان ، شاید امسال صاحب باغ جهان ، رحمی کند بر زندگان ، بارش رحمت ببارد ، بر تمام باغ و راغ ، سبز و جاوید نماید این درختان خشک و بی برگ بیشمار ، معجزه جاوید نماید پر فراز ، خلقت باد بهاری برقرار وجاودان ، شایدم نور خدا ، منجی آخرالزمان ،  عاقبت دیده شود ، روزی زیبای بهاری در فصل بهار ...  انشاءالله 

باران ، ای  نعمت پاک خدای بی نیاز ،  بی دلیل و بی ریا ، با بارشی آرام ،  پاک و با صفا ، بر زمین و دشت و باغ و بوستان ، تشنه  است خاک وطن در انتظارت با  دعا، پاک می سازی  دوباره ، فرش زیر پایمان ، روشنی بخش هوای آسمان، طاق رنگین میزنی باشکوه و  پر فروغ ، در آسمان ، تا دوباره کاممان  لبریز  گردد از شمیم  عطر برگ و گل به باغ  ، قدرتی گیرد بدن از رنج نفسهای بریده ، پر ز گرد و خاک در این ماتم سرا ، ماوایمان  ، باران ، ای نعمت پاک خدای بی نیاز ، لطف حق را باز بنشان بر کام وطن ، بارشی باران رحمت در تمام این خاک وطن ، زنده گردد دوباره  کوه و باغ و این دمن ،  آب ،  آب لبریز گردد ،  ساحل رود کهن ، خاطرات کهنه را بار دگر زنده شود  ، شادی و شور و شعف میهمان این خانه شود ، باران ، ای نعمت پاک خدای بی نیاز ، می شود لطفی کنی با جلال  و پرشکوه و مستدام ، آنقدر باری میان این دو ماه پر عجب،  یعنی جمادی و رجب ،  آنقدر جریان بیندازی بی صبر و حدیث ،  آب‌های سرفراز را چشمه چشمه ، در کوه و دمن ، آنقدر زیبا بباری بر قلوب پاک  مردمان ، این وطن ، بی اشاره از من و از ما و از خلق  این وطن ، آنقدر باری که گم گردد درد و ماتم از تمام  این وطن ، آنقدر باری بر  کوزه های خالی ،  مردمان این وطن ، در پس این بارش و این  مستدام و این عمل ،  پاک گردد جملگی   نیز اهرمن  ، از خاک پاک این وطن ....