Majid shams baghbadorani

گر حق مرا بدزدی این ثروت نیست گر روز و شب مست قدرت بشوی این عزت نیست !؟ رخ تابناک یتیمان پسرانت در کف چاه مانده است مستند ساخته ی فقر و فلاکت بر سر هر چهار راهی !؟ گر که لاف عزیز مصر یا یوسف کنعان بزنی این گزافه مسخره و خنده ی حضار است !؟ روزها معتکف دیر و نمازی دایم شب که شد همره ابلیس این صبحت نیست !؟ قافیه گویی از وصف یار و تماشای دوستان دایم گاه گاهی به خلوت بزنی نقشی به کاغذ به دروغ میفرستی به مقامات بالا این انصاف نیست !؟ نزدت آراید ابلیس و بیارد نشانه کف دست هم بدی صاحب قال و هم مکنت و مال گاهی هم ذکر خدا و سر بدگویی خلق !؟ این نشد رسم مروت این عزت نیست !؟ بس که دایم عوض کردی رنگ و خط و نشان بس که چریدی دایم در هر بوم و سرای جمله عالم بشدند مات و مبهوت که چه نهند نامی بر این پوسته بادی پر ز حباب !؟ عمر اندک و روز حسابت در پیشت حالیا چه ارزد که بگیری دانه ای موری را یا که آتش بزنی لانه ی یک مرغی را !؟ این جهان در دل خاک نهان کرده هزاران کابین عروس و داماد اندکی صبر نما و یک لحظه تامل بنما سایه ای از جسدت افتاده به روی کوهها !؟ خوب گوش بکن ما همه سوی آن جهانیم چو رودی بسمت دریا...