Majid shams baghbadorani

داغ شده انگاری ، هوا هو ، و دود میره از مغز کلمون ، مث مودبقا ، اون بالاها ، کار که آدم  نداشته باشه ، بیخودی هم دور و برت  میچرخیو و علاف میشی ، تا شوو بشه ، مث قدیمترا  ، ی پته گرفتیمو و سی سال ، آزگار رو پاهامون ، وایسادیم  ، حال که از پا افتادیم  ، آخروش افتادیم ، از چشم این زن ، و این ، بچه ها ،  تا بیاد این ماه بره چشمامونم ،  سیاه میشه ، تا بگیریم ،  این آب باریکه ، چندر غازا ، اونم با این نرخ و با این عجیب ، این قیمتا ، با کوجامون سرکنیم ، والا به خدا ،  دشتونای آبادی هم کنار آب و علف ، بی غصه ترند  ، دو تا  گونی و ، ی کیسه برنجی به کولمونه همیشه ، پر ز دیازپام و آسکار وقرصهای فشار و قند و چربی و اون بدترا ،  اوقات تلخ مث چودوربا به اون بدی ، فشار خونمونام مث همیشه  رفته ، اون بالاها ، هی میره ته چاه ، و باز مث چرخه چی ،  بالا میاد ، قل میخوره حالمون ،  مث قوری رو سماورا ،  آخه ارزش مگه داشت ، ننه جون ، دود چراغ هی ، بوخوری ، و سر گلت سوز و لامپاها با داشی و با آباجی ، دایموش ، جنگ بکنی ، بعدوشام ، هم  بخوری فحش ،  هم ، ی تو سری ، دس آخروش هم بری پا آینه و ، شکر کنی ، که چشاتام ، از کاسه نپرید و ، با نفرین ننه به باباها ، با شکم خالیو و دن خشک ، قهر کنی و ، بری دایم ، توی قید ، کرسیا !؟ ... آدم اصلا شاخ درمیاره ،  ز حال و اوضاع ، این زمونه ها !؟  بند ناف طرف نیفتاده ، نشسته ، پشت پیکابو ، یا سواری ، تو خیابونا ، یا که چارقد ، افتاده ، ز سر دخترا ، میون ، نامحرما ، تو نه انگار کو ککوش بگزه ، تو  بغلوش ، خوابونده و ، دس میکشه به سر  ، یک گربه ی ، دم پشمالو ، یا که افسار کرده و ، میچرخونه ، ی سگ ، پاچه خورا ، اون طرف پارکو میگم ، وای ننه ، عجیب تره ، ی کوپه آتش شده ، سر به هوا ، ی هزار سیم و سیخ و سوزن ، پاشم شده ، صلی علی  !؟ وای ننه عجب دوره زمونیه ، به خدا راس میگم  ، توی هر دادگاه میری ، دخترا از خونه و از سکه میگند ، دایم به خدا ،  پیش هر وکیل میری مردا ز قربتی بازی زنو ، و طلبکاری میگند ، داد و بر هوا ، اگرم پاد بکشه و بری ، خدا نکرده ، ی وقت ، پیش مطب ، این دکترا ، اونقدر دست به سروت می‌کنند ، تا که دعا کنی که اصلا بری ، اون بالاها ، نزد خدا ، اون طرف  ادارارا ،  بگم که ده جفت ، کفش میخاد ، برای کار بچاهامون نیست ، ی اداره کاری ،  به خدا ، شب که بی خوابی ، بیاد سراغدون ، و بزنی از خونوو ، بری تو پارک این ،  محله ها ، اونقدر موتور میاد و گاز میده  ، که انگار فکر کنی رفتی ، تو خیابونا  ، کاشکی کو ، از اولوشام ، رعیت بودم ، مینشستم ، توی ی  باغ و ی ، خونه ، میساختیم و ، اون دور دورا ، کنارشو و ، هم  داشتیم ، این دست و پاها ، همشوم ، تو سایه سر می‌کردیم و ، راحت بودیم ، اون طرفا ، از این ، صداها و ، این ، ناله ها ، بهتر و ، سالم بودیم ، مث قدیمترا و ، چشامون ، هم دایم باز  ، نمی کردیم ،  به این مردمون ، کله خراب و نالون و ، این قیمت ها ...