Majid shams baghbadorani

تو باید بدانی که ایرانی و آزاده هستی ، از این ملک پاک رستم و اسفندیاری ، از این کهن خطه ی شیران و پهلوانی ، ز ایرانی هستی و زین پارس ماد و پارتی ، همه از خاک ایرانی و اقوام آنی ، تو باید بدونی ز ایرانی و ایرانیت فقط مانده نام و نشانی ، ز ملک کورش و دارا و زرنشت نمانده بجز آه و فغانی ، ز گهواره ی دانش سازه قدرت ندیدم جز رنج نداری ، تو باید بدونی که هر قدم رنج گامت ، چه قتل‌ و کشتارها عیان گشته و سوگواری ، تو باید بدونی که نور پاک یزدان ز ایران درآمد ز ظلمت ، ز خورشید مکان ز کیش یزدان در این جهانی ، زمان‌ها گذشته و گشت چرخ دولت مردم مداری ، جهان در نگین و زبان بی نظیری ، همه جای گیتی سخن برفراز بود ز اایرانی و ایران سرایی ، اهورا زمین آب و لشکر رفاه زندگی ، نه رنجی بد و درد و شب ماتم سرایی ، همه جای ایران خوش و شادی جشن شادمانی ، همی بود مردم کشورم در بهشت برین و سازگاری ، ز روزی که پای نحس تازی بیامد در این خاک وطن ، بگشته بختمان تیره و نمانده تا به حال راحتی یا کامکاری ، اگر بوده است گاه آن اندک و سپس رفته بسوی خاکسپاری ، خدایا ز رحم و بخشندگی و بنده نوازی بده مهلت و فرصت جانفشانی ، بسازیم دوباره مهد نورت خاک پاکت میهنم ایران و جمله ملتم با سرفرازی ...