در آستانه ورود به فلات مرکزی شهری است تاریخی که در دو سفرنامه تاریخی از آن به بلاد کهالرخ نام برده شده است. نام بلاد گوهر رخ یا گهرخ در دبیره زبان ایلامی ها به معنای سرزمین پشت به خورشید بوده است و بعدها در زبان پارسی از این بلاد به نام های گهرخ یا گهفرخ یا قهفرخ یاد شده است . استان چهارمحال و بختیاری متشکل از دو منطقه بختیاری و چهارمحال است که در تاریخ منطقه چالشتر مرکز نظامی و حکومتی بوده است و بروجن و قهفرخ مرکز دیوانی ، دبیری مکتب خانه ها بوده است . استان چهارمحال و بختیاری سرزمین خوش آب و هوایی است در فلات مرکزی ایران که در گذشته به دو منطقه بختیاری نشین و چهارمحال نشین تقسیم می شده است . در دوره های تاریخی مناطق کوهرنگ ، ایذه مالمیر ، مسجد سلیمان ، باغملک ، لردگان ، لاران و اردل مناطق بختیارنشین بوده اند و فرخشهر ، چالشتر ، بروجن ، سامان و دهکرد مناطق چهارمحال محسوب می شدند . تا پیش از استان شدن این منطقه اداره سیاسی مناطق چهارمحال زیر نظر فرمانداری کل در اصفهان بود و مناطق بختیار نشین نیز از طریق خوزستان اداره می شدند . در منطقه چهارمحال دو منطقه تاریخی چالشتر و فرخشهر نیز با سابقه ای تاریخی از مهمترین مراکز داد و ستد راهبردی در سطح این منطقه بوده است . در این بین فرخشهر یا قهفرخ قدیم یکی از شهرهای باسابقه تاریخی در استان چهارمحال و بختیاری می باشد که به دلیل قرار گرفتن در مسیر اصفهان به جنوب یکی از مراکز مهم فرهنگی و سیاسی استان چهارمحال و بختیاری بوده است . وجود کتیبه ی گردنه رخ در قهفرخ نشان می دهد که این شهر یکی از شهرهای مهم و راهبردی در فلات مرکزی ایران بوده و در دوره صفویه این شهر یکی از مناطق مهم برای حضور نخبگان در دوران پایتختی اصفهان در زمان شاه عباس صفویه قلمداد می شد . قهفرخ برگرفته از گردنه ای به نام رخ در پیرامون فرخشهر است که بعدها به فرخ شهر تغییر نام یافت و مردمان این شهر از ابتدای شکل گیری این منطقه با زبان پارسی صحبت می کرده اند . در فرخشهر قدیم یا قهفرخ سه جاده تاریخی اصفهان را به منطقه جنوب ایران متصل می کرد که در این بین دامنه شرقی کوه رخ نشان می دهد بنای نخستین آن در دوره عیلامی ها پایه گذاری شده است . قهفرخ نام پیشین فرخ شهر در سال ۱۳۴۹ به پیشنهاد جمعی از اهالی به فرخ شهر تغییر یافت و قهفرخ معرب واژه مخفف کوه فرخ بوده است و ابن بطوطه جهانگرد مسلمان در سفر به ایدج یا ایذه به منزلگاهی به نام که الرخ اشاره می کند که آخرین منطقه تحت حکومت اتابکان لر به حساب می آمد و همان کوه رخ یا قهفرخ بوده است . فرخشهر یکی از قدیمی ترین نقاط استان چهارمحال و بختیاری است که برخی از باستان شناسان قدمت تاریخی آن را با توجه به ظرفهای سفالی یافته شده در منطقه ربات (رباط) به شش هزار سال و برخی از کارشناسان و مورخان از جمله تاریخ ابن بطوطه تاریخ ان را ۶۰۰ ساله می دانند. قنات هفتصد ساله این شهر در زمان خشکسالی دارای ۶۰ لیتر و در زمان تر سالی دارای ۱۶۰ لیتر دبی اب است و این شهر از نظر فضای سبز و وجود جاذبه های طبیعی یکی از شهرهای بسیار مهم می باشد . چهار رکن بافت قدیمی این شهر شامل : عصارخانه ، حمام قدیمی سالار ، حسینیه سالار و مسجد جامع می باشد که به عنوان یک جاذبه گردشگری می توان مطرح باشند . در راستای توجه به تاریخ و فرهنگ و هنر این منطقه روز بیستم اردیبهشت ماه در تقویم استان چهارمحال بختیاری به عنوان روز فرخشهر نام می برند . بیستم اردیبهشت ماه در استان چهارمحال و بختیاری با عنوان روز شهر تاریخی فرخشهر نامگذاری شد ، تا از پس این روز با نام شهر فرخشهر عجین شود. در این بین نگاره های فرش بافی و قالی بافی در فرخشهر نیز همانند چالشتر قدمتی دیرینه دارد و از نظر جغرافیای هنری فرش چالشتر و فرخشهر به عنوان فرش بختیاری شناخته شده است . شهر فرخشهر، در ۱۰ کیلومتری مرکز استان چهارمحال و بختیاری واقع شده و سومین شهر این استان از نظر جمعیتی می باشد . برگرفته از سایت مجله ی نساجی و فرش کهن info@kohanjournal.com kohanjournal@gmail.com