Majid shams baghbadorani

باران ، ای  نعمت پاک خدای بی نیاز ،  بی دلیل و بی ریا ، با بارشی آرام ،  پاک و با صفا ، بر زمین و دشت و باغ و بوستان ، تشنه  است خاک وطن در انتظارت با  دعا، پاک می سازی  دوباره ، فرش زیر پایمان ، روشنی بخش هوای آسمان، طاق رنگین میزنی باشکوه و  پر فروغ ، در آسمان ، تا دوباره کاممان  لبریز  گردد از شمیم  عطر برگ و گل به باغ  ، قدرتی گیرد بدن از رنج نفسهای بریده ، پر ز گرد و خاک در این ماتم سرا ، ماوایمان  ، باران ، ای نعمت پاک خدای بی نیاز ، لطف حق را باز بنشان بر کام وطن ، بارشی باران رحمت در تمام این خاک وطن ، زنده گردد دوباره  کوه و باغ و این دمن ،  آب ،  آب لبریز گردد ،  ساحل رود کهن ، خاطرات کهنه را بار دگر زنده شود  ، شادی و شور و شعف میهمان این خانه شود ، باران ، ای نعمت پاک خدای بی نیاز ، می شود لطفی کنی با جلال  و پرشکوه و مستدام ، آنقدر باری میان این دو ماه پر عجب،  یعنی جمادی و رجب ،  آنقدر جریان بیندازی بی صبر و حدیث ،  آب‌های سرفراز را چشمه چشمه ، در کوه و دمن ، آنقدر زیبا بباری بر قلوب پاک  مردمان ، این وطن ، بی اشاره از من و از ما و از خلق  این وطن ، آنقدر باری که گم گردد درد و ماتم از تمام  این وطن ، آنقدر باری بر  کوزه های خالی ،  مردمان این وطن ، در پس این بارش و این  مستدام و این عمل ،  پاک گردد جملگی   نیز اهرمن  ، از خاک پاک این وطن ....