Majid shams baghbadorani

شرف نفس به جودست و کرامت به سجود ، هر که اين هر دو ندارد عدمش به که وجود ، اي که در نعمت و نازي به جهان غره مباش ، که محالست در اين مرحله امکان خلود ، وي که در شدت فقري و پريشاني حال ، صبر کن کاين دو سه روزي به سرآيد معدود ، خاک راهي که برو مي گذري ساکن باش ، که عيونست و جفونست و خدودست و قدود ، اين همان چشمه خورشيد جهان افروزست ، که همي تافت بر آرامگه عاد و ثمود ، خاک مصر طرب انگيز نبيني که همان خاک مصرست ولي بر سر فرعون و جنود ، دنيي آن قدر ندارد که بدو رشک برند ، اي برادر که نه محسود بماند نه حسود ، قيمت خود به مناهي و ملاهي مشکن ، گرت ايمان درستست به روز موعود ، دست حاجت که بري پيش خداوندي بر ، که کريمست و رحيمست و غفورست و ودود ، از ثري تا به ثريا به عبوديت او ، همه در ذکر و مناجات و قيامند و قعود ، کرمش نامتناهي ، نعمش بي پايان ، هيچ خواهنده ازين در نرود بي مقصود ، پند سعدي که کليد در گنج سعد است ، نتواند که به جاي آورد الا مسعود . شعر از سعدی شیرازی