Majid shams baghbadorani

ما قربانیان  ،  بی خبران ز یکدیگریم  ، مسخ شدگان روزی خور خدای متعال ،  بی درد و غم  ز همدیگریم  ، عمری نشسته ایم پای منبر و  شنیدیم  بی وفایی کوفیان  ، گوییا انگار ، در صفت بی خبری از آنها  ، بالاتریم  ،  در صف مترو  ،  و اتوبوس واحد  و صندلی جان نثار یکدیگریم  ، حالیا پشت صندلی و دست بر قلم دشمن تشنه ی خون دیگریم  ، رفت ز ما جان و کشیدند پاهایمان ، رو به قبله به حال  نزار ، در دم مرگ ، ادامه  دهندگان دشمنی با آل  پیامبریم ، میخوریم به نام عزیزان  و  عرشیان خدا ، هر روز  آه و ناله به دروغ ،  قسم ، دم زدگان خروس در هر لباس و هر پیروهنیم ، فریاد واغوثای ما کنون آید از ملک تایلند و آنتالیا !؟ ، گوییا بهر حوریان و شراب طهور ،  سوی آن جنتیم ، روز عزا چشمان بیقرار ما  و دیدار یار ،  سر بن بسته منتظر  ، رنگ و خضاب و مد لباسمان منتخب از دلبریم ، پرچم زدگان ، گاه رفتن به کربلای معلا و نجف اشرف ، بر لب ، التماس دعا ، ما زائرین ، گاه گاهی هم آبرو ریز ، حرمت مردم با شرافتیم ، لب تر نکردیم  و به کام نبردیم ، گلوی فقیری ،  از نذر و حرمت ماه حرام  ، گوییا  قربانی خدا ،  رفت به یخچال و شد ، طعام دوستان ، در به وقت دعوت و روز محشریم ، پوشیده ایم لباس گوسفندی به تن در میانه ی خلق و حضور ، وقت خلوت شویم خونخوار واز گرگ درنده تریم ، یارب سر این خلقتت چیست  !؟  استغفرالله ، مکشوف نما بر ما ، عاقبت هر چه باشد ای خدا ،  اشرف مخلوقاتت ، خلیفه اللهییم  ،  شاید  ما کنون ، حیران و سردرگم  ، افتاده در دام ابلیس ، خود خبر نداریم و  بیخود ز خویشتنیم  ...!؟