Majid shams baghbadorani

من سرمای سخت زمستان را به امید دیدن چهره ی بهاری ات تحمل میکنم هر چند ثانیه ثانیه های این زمان یکسال باشد . آخرین نورهای آتشکده ها را به نام خدا خراب کردیم و خشت ها و خاکش را به دور افکندیم غافل از اینکه خدا را باید در محبت و صفا و یکرنگی و انسانیت پیدا کرد نه بر مناره های بلند و کاشی های معرق و خشت های طلا !؟ و من امروز تمثیلی از خدا دیدم که چه سریع و بادپای به نزد گلهای بی رمق و درختان شکسته از جفای روزگار میرفت و لبهای ترک خورده و خشکیده ی یک باغ را بارانی می‌کرد و من هنوز درب در نشسته بودم تا پدرم بیاید و نماز خواندن مرا ببیند تا دوچرخه ای که قول داده بود بخرد !؟ چقدر سخت است رها کردن دنیاپرستی و نگه داشتن ایمان واقعی و پاک بودن را در این زمانه که جرات ورزی در گناه را زرنگی ، پاکی و صفای دل را سادگی ، حرف حق گفتن را نشانه ی دیوانگی و ارزش دیگران را صفرهای حبابی اموال می‌پندارند . آنقدر مشکلات و مصائب در دنیا فراگیر شده است که اگر هم روزی خواستی بیایی شاید فقط بتوانی نیم نگاهی به این تیرگیها کنی و خیلی زود کلید قیامت را خداوند روشن کند !؟ پدرانمان در گذشته ها سردی سوز سرما را با داستان‌های پهلوانان و شعر و ترانه و شادی بر ما ناپیدا میکردند ولی آیا در این عصر و زمانه هفته ای شده که به گورستان نرویم یا خبر ناگواری نشنویم !؟ چه سخت است تن و روحت در سرمای زمستان و داغ عزیزان بلرزد !؟ چه اسطوره ای بالاتر و ارزشمندتر از پدر فرتوت و کارگری در این عصر و زمونه میتوان شناخت که با درآمد اندک از سپیده دم تا پاسی از شب کار میکند تا بتواند خرج زن و زندگی و خانواده اش را در این گرانی و قیمت های بالای اجناس مهیا کند !؟ کاش ما هم مانند اصحاب کهف لااقل مدتی به خواب میرفتیم و در دوره و زمانی بهتر بیدار می‌شدیم به شرطی که مردم متوجه نمی‌شدند و این یک رمز و راز بود !؟ با هر قدر مقاومت و سرسختی که سردی زمستان بکار برد بالاخره پرچم سفید را بالا برد و در بارش برف تسلیم شد و رنگ سپید همه جا را فراگرفت و این نشانه ی بهار پرآبی خواهد بود که باید امیدوار بود به فردای بهتر و سرسبزی که در پیش رو داریم .