Majid shams baghbadorani

مگر می‌شه خیر بر شر پیروز نشه ؟ مگر میشه نور برظلمت پیروز نشه ؟ مگر میشه این سیل بنیان کن ، خار و خاشاکا را ز خونه هامون بیرون نریزه ؟ مگر میشه این همه خون ریخته در خیابون ، ی آتشفشان ملتی را به جنبش نیاره ؟ مگه میشه فریاد بچه هامون توی مدرسه ، به جایی نرسه و توی کتابها بمونه ؟ مگه میشه توگوشی خوردنای ‌دخترامون ، کف بالا آوردن میون حیاط مدرسه ، صدای پدر مادرامون را درنیاره ؟ مگه میشه ی باتومی بر سرها نخوره ، و آه ناله جوابی نباشه ؟ مگه میشه دستان یک فرشته یک پزشک ، کف خیابونا کشیده شه ، ی قطره اشکی هم زچشمی بیرون نیاره ؟ مگه میشه تو هم در زندون بمونی ، میون آتیشا بسوزی ، صدات هم ی جایی نمونه ؟ مگه میشه ی خرمن دود آتش گلوله ، ی ردی ز جای خود نزاره ؟ مگه میشه سر قبر لاله های سرخ ، کتک و سرکوب ببینی ؟ بازم چشم ببندی و حرفی نیاری ؟ مگه میشه این همه داد و فریاد ، حصار ظلمت شب را فرو نریزه ؟ مگه میشه ی روز صبح روشن ، دیگه حرفی ز کفتار گرگی نباشه؟ مگه میشه خدای پاک زرتشت ، بزاره و بره و مرگ بچه هاشا نبینه ؟ مگه میشه که ی دادرس ، ی منجی ی سوشیانسی نباشه ... !؟